زندگی ام طبق قاعده و فرمول خاصی نیست. بخشی از آن غریزی است و احساسات معمول بخش دیگری از آن را تشکیل می دهد. منطق هم در زندگی ام وجود دارد، منطقی که مثل خیلی چیزهای دیگر خوب است. من در طول زندگی ام از افراد و چیزهای مختلفی منطق آموخته ام و انگار این افکار در من جذب شده اند: از مادرم، معلم باله ام، مجله ی ووگ، قوانین زندگی، سلامتی و طبیعت چیزهای زیادی یاد گرفته ام.
.
مهم ترین چیز این است که از زندگی خود لذت ببرید و شاد باشید. همه اش همین است.
از میان نا امیدی های بزرگ زندگی، خیلی بیشتر از آن چه فکرش را می کردم به دست آورده ام . بیشتر از آن چه امیدش را داشتم. اکثر این اتفاقات خوب هم وقتی پیش آمدند که دنبال شان نرفته بودم.
.
چیزی که درد دارد این است که نزدیک مرگت به گذشته نگاه کنی و فقط بدی ها و فرصت های از دست رفته را ببینی، یا این که فکر کنی چه می شد اگر این طوری نمی شد.
.
اگر می خواهید وارد مباحث روان شناسی بشوید، می توانید بگویید این تصمیم گیری های قاطعم از احساس نبود امنیت و حقارت ناشی می شود. نمی توانستم با این احساسات بجنگم. تنها کاری که ازم بر می آیمد این بود که واقع گرا باشم و پاهایم را روی زمین بگذارم و با انگیزیه و انرژی به جلو حرکت کنم.
.
بزرگ ترین پیروزی زندگی ام این بوده که توانستم با خودم زندگی کنم و کمبودهای خودم و دیگران را بپذیرم. از آن چه دوست دارم باشم خیلی دورم، اما بالاخره به این نتیجه رسیده ام که آن قدرها هم بد نیستم.
درباره این سایت